O mieloma múltiple (MM) é un tipo de cancro causado pola proliferación anormal e descontrolada dun tipo de células do sistema inmunitario. Estas son as chamadas células plasmáticas, que, cando sofren estas multiplicación anómala, se converten en células malignas1-3. As células plasmáticas atópanse na medula ósea, que está no interior dos ósos. Esta doenza aparece habitualmente desde o principio en moitos puntos da medula ósea e chámase por iso mieloma «múltiple»4.
A medula ósea encárgase de producir as células do sangue, como os glóbulos vermellos ou os glóbulos brancos. A proliferación das células malignas impide o correcto funcionamento da medula ósea, polo que nas persoas afectadas de MM os glóbulos vermellos e os glóbulos brancos se encontran diminuídos ou teñen un funcionamento anómalo, de xeito que poden aparecer anemia ou infeccións1-3.
En condicións normais, as células plasmáticas producen unhas proteínas chamadas anticorpos que se atopan no sangue e que teñen unha función defensiva fronte a axentes infecciosos. Cando estas células pasan a ser células malignas, só producen un tipo concreto de anticorpo, que chamamos compoñente monoclonal (ou paraproteína). Este compoñente monoclonal é anormal, polo que non cumpre a súa función protectora. Ademais, en ocasións tal anticorpo se elimina a través da urina. Neste caso chámaselle proteína de Bence Jones e pode contribuír a producir insuficiencia renal. Habitualmente, a concentración de compoñente monoclonal correlaciónase coa cantidade de células malignas que presenta o paciente, polo que medir o seu aumento ou descenso no sangue ou na urina permite coñecer o estado de actividade ou de control da doenza5.
A medida que o tumor medra dentro da medula ósea, pode danar o óso que o rodea e producir, así, lesións dolorosas. Tamén poden aparecer plasmocitomas, que son acumulacións sólidas destas células plasmáticas6. Os plasmocitomas poden darse, así mesmo, noutros órganos diferentes do óso, como a pel, o tubo dixestivo ou o fígado, entre outros, e causar deste xeito o que se denomina doenza extramedular7.
O MM clasifícase segundo a súa actividade e os síntomas que se produzan. Hai distintos tipos de enfermidade segundo estes criterios1-3:
Bibliografía